தெ.நித்தியகீர்த்தி

மனஓசையை கேட்க முடிந்தது.

கதைகள் ஒவ்வொன்றும் பலவிதமான உணர்வுகளோடு யதார்த்தமாகவும், நெஞ்சைத் தொடும் வகையிலும் எழுதப் பட்டிருந்தன. பொட்டு கிளாசில் ஆரம்பித்த போதை கடைசிப் பக்கம் வரை படிக்க வைத்தது.

புத்தகம் அழகாகப் பதிவு செய்யப் பட்டிருக்கிறது. அட்டைப் படம் மௌனமாக மனஓசையை ஒலிக்கின்றது. ஆடுவது ஊஞ்சலா மனமா? நிழலாடுவது இராணுவத்தின் தலையா? தேர்ந்தெடுத்த வர்ணம் குளிர்மையானது.

கதையில் சந்திரவதனாவின் முத்திரை. தலைப்பில் மூனாவின் சித்திரம். எழுத்துகளும் படமும் படிக்கத் தூண்டுகின்றன.

மொரிசின் கதை, தந்தையைப் பார்க்கச் சென்ற கதை, நாட்டை விட்டுப் புறப்பட்ட கதை மனதை உறுத்தின. பெண்ணுரிமைக் குரலும், துயரக் குரலும் சேர்ந்து ஒலிக்கின்றன.

எழுத்துலகில் ஒரு நிலையான இடத்தைப் பிடித்து விட்டீர்கள்.

தெ.நித்தியகீர்த்தி
Dienstag, den 12. Februar 2008, 11:33:06 Uhr